สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้หญิง?

พระเจ้าได้สร้างสิ่งมีชีวิตที่มีค่าให้กะโลกใบนี้มากมาย

พระเจ้าได้สร้างสิ่งมีชีวิตที่จะถูกเรียกว่า ผู้หญิง นานมากถึง 6 วันแล้ว เทวดาได้ผ่านมาและพูดว่า

เทวดา:"ทำไมท่านถึงได้ใช้เวลากับสิ่งนี้นานเหลื่อเกิน"

พระเจ้า:"ท่านเทวดา ท่านได้ทราบถึงคุณสมบัติและรูปลักษณะทั้งหมดของเธอที่ข้าต้องสร้างขึ้นมาหรือไม่?

เธอต้องสามารถชำระล้างได้แต่ต้องไม่ทำจากพลาสติก

เธอต้องมีส่วนประกอบกว่า200ชิ้นที่ต้องขยับได้

ซึ้งทุกชิ้นต้องสามารถทดแทนได้

เธอต้องสามารถทำอาหารได้ทุกชนิด

เธอต้องสามารถอุ้มเด็กๆได้ครั้งละหลายๆคน

เธอต้องมีโอบกอดที่สามารถรักษาเยียวยาได้

เธอต้องสามารถทำทั้งหมดนี้ได้ด้วยเพียงสองมือของเธอเท่านั้น"

เทวดา:"พระเจ้า!!! แต่ตัวเธอช่างนิ่มเหลือเกิน"

พระเจ้า:"ใช่!!! ตัวเธอจะต้องนิ่ม แต่ข้าก็ได้สร้างให้เธอแข็งแรงด้วยนะ

ชนิดว่าท่านและใครๆคาดไม่ถึงทีเดียวว่า เธอจะสามารถอดทนและฝ่าฟันความยากลำบากได้"

เทวดา:"เธอจะมีความสามารถในการคิดหรือเปล่า?"
พระเจ้า:"ไม่ใช่เพียงแต่เธอสามารถคิดและไตร่ตรองสิ่งต่างๆได้แล้วเธอยังสามารถใช้เหตุผลและเจรจาต่อรองได้เป็นอย่างดีด้วยนะท่าน

เทวดา:"สัมผัสที่แก้มของสิ่งมีชีวิตนั้น "ท่าน!!! นี่ดูเหมือนว่าเธอมีรอยรั่วแล้วนะท่าน"

พระเจ้า:"เธอไม่ได้มีรอยรั่วแต่อย่างใดนะท่าน น้ำที่แก้มนั้นเรียกว่า น้ำตา"

เทวดา:"ทำไมเธอต้องมีน้ำตาด้วยล่ะ"

พระเจ้า:"น้ำตาบนแก้มของเธอนั้นคือวิธีการนึงที่เธอแสดงออกถึง ความเศร้า ความสับสน ความรัก ความเหงา ความเจ็บปวดและความปิติภูมิใจ"

เทวดา:"พระเจ้านั้นช่างอัจฉริยะเหลือเกิน"

พระเจ้า:"ช่างแท้จริงนักท่าน!!! ผู้หญิงมีความอดทนที่หน้าทึ่งในสายตาผู้ชาย

เธอถือครองความรัก ความสุข ความนึกคิด

เธอสามารถยิ้มได้ในสถานการณ์ที่น่าหวีดร้อง เธอสามารถร้องไห้ได้ เมื่อเธอรุ้สึกว่าอยากจะร้องไห้

เธอร้องไห้ได้เมื่อเธอมีความสุขและหัวเราะได้เมื่อเธอหวาดกลัว เธอต่อสู้เพื่อสิ่งมีชีวิตที่เธอเชื่อและต่อสู้กะความไม่ยุติธรรม

เธอจะไม่ยอมรับคำว่าไม่ ตราบใดที่เธอเห็นว่ามันมีทางออกที่ดีกว่า เธออุทิศชีวิตของเธอให้กะครอบครัวเพื่อที่จะให้ครอบครัวของเธอเติบโตรุ่งเรือง

ความรักของเธอเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขใดๆ เธอน้ำตาไหลเมื่อเห็นลุกๆของเธอได้รับชัยชนะ

เธอมีความสุขเมื่อเห็นเพื่อนของเธอทำดี เธอรู้สึกปีติเมื่อเธอได้ยินการกำเนิดหรือแต่งงาน

หัวใจของเอจะร้าวรานเมื่อญาติหรือเพื่อนสนิทของเธอได้จากไป แต่เธอยังยืนหยัดเข้มแข็งที่จะดำเนินชีวิตต่อไป

เธอรู้ดีว่า อ้อมกอดและจุตพิศที่บริสุทธิ์สามารถเยียวยาหัวใจที่ร้าวรานได้มีสิ่งเดียวที่พลาดไปนั่นคือ.......เธอนั้นมีค่ามากเพียงใด"

อ่านแล้วซึ้งอ่ะ!!! ชอบๆตรงที่ผู้หญิงเราถูกสร้างมาอย่างประดิษฐ์ ถนุถนอม ใส่ใจ

แต่เราก็ไม่รู้นะว่ามันเป็นเรี่องจริงรึเปล่า

ถ้าเป็นเรื่องจริงนะ ดีใจสุดๆเลยที่ได้เกิดมาเป็นผู้หญิง

ได้ทำหน้าที่หลายอย่าง มีความสามารถหลายด้าน

เพียงแต่บ้างหน้าที่เรายังไม่ถึงเวลาที่จะทำเท่านั้นเอง

แต่เมื่อถึงเวลาพระเจ้าคงจะส่งหน้าที่นั้นมา เหมือนกับที่ท่านประดิษฐ์เราขึ้นมานั้นเอง....